လူ႕ေလာကသို႔ စတင္ေရာက္ရွိခ်ိန္မွစျပီး ယေန႔ခ်ိန္ထိကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိမသာနဲ႕ပဲ အခ်ိန္ေတြ နာရီေတြ သကၠရာဇ္ေတြကို မသိမသာနဲ႕ပဲ ျဖတ္သန္းကုန္လြန္သြားလိုက္တာ... အတိတ္ေတြေတာင္ သိပ္သည္းလို႔ေပါ့။
ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ၊ ၀မ္းနည္းမႈေတြ ၊ေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ ဆံုးရႈံးမႈေတြ၊ စည္ျဖင့္ေပါ့ ရသမ်ိဳးဆံုတဲ့ ေဆးေရာင္စံုျပဇာတ္တစ္ပုဒ္အလား...။ အတိတ္ေတြဟာျပီးဆံုးက်န္ရစ္ခဲ့ေပမယ့္ အေတြးစိတ္ကူးေတြ
ထဲမွာေတာ့ အခ်ိဳ႕အရာေတြက ၀ိုးတစ္၀ါး၊ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ မေန႔ကအလား..... ရပ္တန္႔မရတဲ့အခ်ိန္ေတြနဲ႕အတူ လြင့္ေမ်ာစီးဆင္းေနေပမယ့္ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြစာ အရိပ္လို႔ကပ္လို႔ အမွတ္တရနဲ႔ ျပန္လွည့္ၾကည့္မိရင္ေတာင္ အခုအခ်ိန္ထိ ရင္ခုန္သံေတြက လတ္ဆတ္ပူေႏြးေနဆဲေပါ့....။ ေမ့မရတဲ့ ဘ၀ရဲ႕အရိပ္ေတြကို ရင္ဘက္ထဲမွာပဲ ထုပ္ပိုးသိမ္းဆည္းရင္း ေမ့မရတဲ့ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ အလြမ္းေတြ တနင့္တပိုးနဲ႔ေမွ်ာ္ကိုးဆဲေပါ့....။
